Son.az-ın xarici mediaya istinadla xəbərinə görə, Arktika sakinləri Günəşin heç vaxt çıxmadığı bir yerdə yaşamaqla bağlı öz təcrübələrini bölüşüblər:

"Bir çox insanın ilkin reaksiyası "Oh, bu, depressiv olmalıdır" və onlar bunun mövsümi affektiv pozğunluq kimi olduğunu təsəvvür etməyə meyllidirlər. Ancaq ilin altı ayını günəşdə yaşayırsınızsa, əslində bunu daha çox gözləyirsiniz".

57 yaşlı fotoqraf və tədqiqatçı Qrem Çesters Şimal buzlu okeanında adalar arxipelaqı olan Şpitsbergendə ilin qaranlıq vaxtlarını böyük hərarətlə xatırladığını bildirib.

Çesters jurnalistlərə bildirib ki, iki il əvvəl qütb gecəsi ilə ilk qarşılaşması zamanı yerli sakinlərin əlaqə saxlamaq üçün müxtəlif tədbirlər təşkil etməyə çalışdığını görüb.

"Qaranlıq mövsümün başlanğıcını qeyd edən Blues festivalı kimi bir çox sosial tədbirlər var. Bu, çox sosial vaxtdır".

Fotoqrafın sözlərinə görə, yerli sakinlər qütb gecəsini həzz alınacaq bir şey kimi qəbul edirlər. Çesters qeyd edib ki, bu müddət ərzində onlar tez-tez kitab oxuyur və sakit vaxt keçirirlər.

1990-cı illərin əvvəllərində Svalbard vasitəsilə 30 günlük iki nəfərlik kirşə ekspedisiyasına rəhbərlik edən 90 Pen Hadov ilk qütb gecəsini "ulduzlu möcüzə" kimi təsvir edib. O, təcrübənin həm çətin, həm də sehrli olduğunu söyləyib:

"Fizioloji nöqteyi-nəzərdən ən çətini o idi ki, heç vaxt isinməmişəm... 24 saat ərzində səngiməyən şiddətli soyuq idi. Bu, mənə birbaşa günəş işığının insana etdiklərinin dəyərini anlamağa kömək etdi".

Bununla belə, tədqiqatçı onun gözlərinin qaranlığa tez uyğunlaşdığını əlavə edib:

"Təcrübəmə görə, gözlər təxminən 4-5 gündən sonra getdikcə daha yüksək ayırdetmə qabiliyyətinə malik obyektləri görməyə alışır. Siz ilk dəfə gələndə hər şey ağ, boz və ya mavi görünür - və bu, bir az qeyri-səlis TV ekranına bənzəyir", - o izah edib.

"Bəzi insanlar qaranlıq fəsli sevmirlər, çünki qaranlıqdır və onlar onu depressiv hesab edirlər, lakin məncə, bu, rahat, xoş və rahatdır".

Cütlük qeyd edib ki, 24 saat günəşin parladığı yayda gərgin turizm mövsümü olur.

"Həmişə işlədiyiniz üçün özünüzü Duracell batareyası kimi doldurduğunuzu hiss edirsiniz. İşdə səkkiz saat sərf edirsiniz, sonra evə gəlirsiniz və sanki hələ günün ortasıdır, ona görə də mən gedirəm deyə düşünürsən. gəzintiyə çıxmaq və sonra bütün işlərini bitirəndə, artıq səhər olacaq"./lent.az