Biz bir müsəlman olaraq hər bir halda və düşüdüyümüz hər vəziyyətdə, başımıza gələn xeyir və ya şər işlərdə Allaha təvəkkül/güvənməyi bacarmalıyıq. Səbr və şükür bizim heç bir zaman tərk etməyəcəyimiz azuqəmiz olmalıdır. Əgər Allah bizə gözəl şeylər lütf edibsə, buna şükr etməli; yəni buna qarşı bacardığımız xeyirxahlığı etməliyik. Yox əgər bir müsibətlə üzləşmiş olsaq, buna da səbr etməli; yəni dirəncimizi, Allaha olan inam və güvənimizi sarsmamalıyıq. Eynilə Quranda buyrulduğu kimi:

O kəslər ki, onlara bir müsibət üz verdikdə: "Biz, Allaha məxsusuq və Ona da qayıdacağıq!"- deyirlər. (Bəqərə 2/156)

Qısacası; Mömin olan şəxs arzusu yerinə gəlincə şükr edən, gəlməyincə də səbr edəndir.

Nəticə olaraq; hər hansı imtahanla, çətinliklə qarşılaşanda Allaha dayanmalı, bu çətinliyi aşdığımız zaman şükr etməli və şükrümüzü feli ifadə etmək məqsədiylə bir heyvan da qurban etməyi bacarmalıyıq. Kəsdiyimiz şükür qurbanından həm özümüz yeyə bilərik həm də başqalarına sədəqə pay göndərə bilərik. Elə məhz bu cür davranışımız və kəsdiyimiz şükür qurbanı, Allaha şərtli olaraq niyyət etdiyimiz nəzir qurbanından çox daha yaxşıdır.