1. Rəvayət olunmuşdur ki, şükür səcdəsi etmək istəsən yüz dəfə şükrən şükrən de. Ya da yüz dəfə əfvən əfvən de.

2. Rəvayətlərdə nəql olunmuşdur ki, bəndənin Allah taalaya ən yaxın halı, onun səcdədə olan vaxtıdır.

Səcdəyə getdikdə de:

Ya rəbbəl-ərbabi və ya məlikəl-muluti və ya səyyidəs-əla Muhəmmədin və ali Muhəmməd.

Sonra hacətlərini isdəyib de: Fəinni əbdukə nasiyəti fi qəbzətik.

3. Aşağıdakı duanı oxu: Subhanəkə Allahummə əntə rəbbi həqqən həqqən səcədtu ləkə ya rəbbi təəbbudən və riqqən Allahummə innə əməli zəifun fəzaifhu li Allahummə qini əzabəkə yəvmə təb'əsu ibadəkə vətub ələyyə innəkə əntət-təvvabur-rəhim.

4. İmam Musa ələyhissalam səcdədə oxuyurdu: Ə'uzu bikə min narin hərruha la yutfa və ə'uzu bikə min narin cədiduha la yubla və əuzu bikə min narin ətşanuha la yurva və ə'uzu bikə min narin məslubuha la yuksa.

5. Aşağıdakı duanı səcdədə oxuyub hacətlərini dilə: Ya rəufu ya rəhimu ya rəbbi ya səyyidu.

6. İmam Sadiq və İmam Kazim ələyhiməssalam səcdədə oxuyardılar: Əsəlukər-rahətə indəl-məvti vəl-əfvə indəl-hicab.