Allahın Rəsulu (s) bu təhqiramiz cümlələri eşidirdi, ancaq böyüklük və mərhəmətindən onun üstünü vurmurdu və onları cəzalandırmırdı.

Hər dəfə yəhudilərdən biri peyğəmbərə "Əssamu əleyk" deyəndə, Həzrət Peyğəmbər (s) onların cavabında ancaq "əleyk" deyirdi. Yəni hər nə deyirsən, özünə olsun. Bu tərtiblə yəhudilərin qarğış və söyüşlərini nə özünə çəkirdi, nə də onların qarğışlarını cavabsız qoyurdu.

Bir gün Allahın Rəsulu (s) Aişənin evində idi. Yəhudilərdən bir neçəsi əziz Peyğəmbərin (s) yanına gəlib, "Əssamu əleyk" dedilər.

Aişə tab gətirməyib pərdə arxasından fəryad etdi: "Ölüm, həlakət, lənət və qəzəb sizin özünüzə olsun".

Həzrət Peyğəmbər (s) Aişəni bundan çəkindirib dedi: "Ağzından çıxan söyüş əgər bir şəkil və surətə girsə, pis və qəbahətli şəklə düşər, bu pis surət ölümdən sonra həmişə səninlə birgə və sənin həmrahın olacaq, sənə əzab verəcək.

(adsgarden = window.adsgarden || []).push({});