İmam Sadiq (ə) buyurur: "Tasua o gündür ki, Hüseyn (ə) və tərəfdaşları Kərbəlada mühasirə olundular. Şam ordusu onların ətrafında halqa yaratdı və onları mühasirəyə aldı. İbni Mərcanə (lən) və Ömər ibni Səd (lən) ordusunun sayının çox olmasına görə sevinmişdi.

Həmin günü Hüseyni (ə) və tərəfdaşlarını gücsüz adlandırmışdılar. Yəqin etmişdilər ki, heç kəs Hüseynin (ə) yardımına gəlməyəcəkdir. İraqlılar da ona yardım etməyəcəkdir. Atam o qəribə fəda olsun ki, onu gücsüz hesab etdilər".

Təbəri Tasua gününün əsri haqqında belə yazır: "Haris ibni Həsirə, Abdullah ibni Şərik Amiridən belə nəql edir: "Ömər ibni Səd (lən) car çəkdi: "Ey Allah ordusu! Atlarınıza minin və sizə müjdə olsun!". Özü də insanlarla bir yerdə ata mindi.

Əsr namazından sonra onlara (İmam Hüseyn (ə) ordusuna) tərəf hərəkət etdi. Hüseyn (ə) xeymənin qarşısında əyləşmişdi. Ayaqları ilə qılıncını halqaya almışdı. Başını dizinə qoymuşdu ki, bacısı Zeynəb (s.ə) ordunun səsini eşitdi və qardaşına yaxınlaşıb dedi: "Ey mənim qardaşım! Siz də yaxınlaşan bu səsi eşidirsinizmi?".

İmam Hüseyn (ə) başını qaldırıb buyurdu: "Peyğəmbəri (s) yuxuda gördüm ki, mənə buyurur: "Sən bizə tərəf gəlirsən"".

Bacısı dedi: "Vay olsun mənə!".

İmam Hüseyn (ə) buyurdu: "Bacı, Allahın rəhməti sənə olsun! Sakitləş!".

Abbas gəldi və dedi: "Ey qardaşım! Düşmən hərəkət etdi və bizə tərəf gəlir". İmam (ə) ayağa qalxdı və buyurdu: "Ey Abbas! Ey qardaşım! Ata min və onlarla görüş. Soruş gör nə haldadırlar və nə olmuşdur? Niyə bizə tərəf gəlirlər?".

Abbas 20 atlı ilə bir yerdə onların qarşısına getdi. Züheyr ibni Qeyn və Həbib ibni Məzahir də Həqrət Abbasla (ə) idi. Abbas düşmənə dedi: "Nə olmuşdur? Nə istəyirsiniz?".

Dedilər: "Əmirin əmri gəlmişdir ki, sizə təklif edək, ya bizə boyun əyəsiniz, ya da sizinlə vuruşaq".

(adsgarden = window.adsgarden || []).push({});