Müaviyə üçüncü xəlifə Osman tərəfindən Şama vali təyin edilmişdi. İmam Əli (ə) xilafətə gəlcək, Müaviyənin işdən kənarlaşması əmrini verib, onun yerinə başqasını təyin etdi. Lakin Müaviyə o həzrətin əmrini qəbul etmədi.

Son.az maide.az-a istinadən bildirir ki, müsəlmanların xəlifəsi imam Əmirəlmöminin Əli (ə) "Cəməl" döyüşündən sonra, yenidən Cərir ibn Abdullahı Müaviyə ilə müzakirə etmək və ondan beyət almaq üçün Şama göndərdi. Müaviyə bu dəfə də təslim olmadı və hətta Osmanın qisasını almaq bəhanəsi ilə imam Əli (ə) ilə döyüş elan etdi.

İmam Əli (ə) məcburiyyət qarşısında qalıb döyüşə hazırlaşdı. Böyük bir odru ilə Kufədən hərəkət edib, Siffeyn çölündə Müaviyənin ordusu ilə üzləşdi və beləcə, iki ordu arasında ağır döyüş baş verdi. Döyüşdən bir neçə gün sonra, imam Əlinin (ə) ordusu qələbəyə bircə addım qalmış, Əmr ibn As məğlubiyyətdən qurtulmaq üçün hiyləyə əl atdı və Qurani-Kərimi nizələrin ucuna taxaraq imam Əlinin (ə) ordusu arasında ixtilaf və təfriqə saldı. İmam Əlinin (ə) ordusundan bir çoxları bu səhnəni görcək döyüşdən çəkindilər və nəhayət, "Siffeyn" döyüşü "həkəmiyyət" macərası ilə sona yetdi. ("Dairətul-məarifuş-şiə", "Siffeyn döyüşü" bölümü, 11-ci cild.)

"HƏKƏMİYYƏT" MACƏRASI

Şeyx Abbas Qummi "Xəlifələrin tarixi" əsərində yazır: "Siffeyn" döyüşündə Müaviyənin ordusunun məğlubiyyət əlamətləri göründükdə, Müaviyə, Əmr ibn Asa dedi: "Bir çarə qıl, artıq həlak oluruq." Hiyləgərlikdə mahir olan Əmr ibn As üzünü Müaviyənin ordusuna tutb dedi: "Hər kəsdə Quran varsa, nizəsinin ucuna taxsın." Beş yüzə yaxın Quranı nizələrə taxıb sıralarını Quranla bəzəyərək, belə fəryad etməyə başladılar: "Ey İraq Əhli! Bizimlə sizin aranızda hakim Allahın kitabıdır. (Hər iki tərəf döyüşdən əl çəkib, Quranın hökmünə təslim olsun!)"

İmam Əlinin (ə) ordusu bu səsləri eşitdikdə və nizələrə taxılmış quranları gördükdə, çoxları aldanaraq, o həzrətə dedilər: "Müaviyə düz deyir və səni Allahın kitabına dəvət edir. Onun dəvətini qəbul et!" Əşəs ibn Qeys bu işə hamıdan artıq təkid edirdi.

İmam Əli (ə) buyurdu: "Döyüşə davam edin, müqavimət göstərin ki, qələbə yaxındır. Onların dəvətinə etina etməyin ki, hiylə və məkrdən başqa bir şey deyil! Allahın kitabına dəvət edən və o kitabın dəvətini qəbul edən ilk şəxs mənəm! Natiqi-Quran mənəm! Mən sizi heç vaxt Allahın kitabından başqasına dəvət etmərəm. Mən onlarla məhz Quranın hökmünə qarşı olduqlarına görə döyüşürəm... Mən onları (Müaviyə, Əmr ibn As və başqalrını) sizdən yaxşı tanıyıram."

O həzrət döyüşdən qabaq dəfələrlə - səfirlər və müxtəlif məktublar vasitəsilə Müaviyə və Şam ordusunu Quranın hökmünə dəvət etmiş, onlar isə bununla razılaşmamışdılar. Məğlubiyyət ərəfəsində isə Quranı özlərinə dəstavüz etmişdilər.

Əmr ibn Asın hiylə və məkri öz işini gördü. İmam Əlinin (ə) ordusundan on minə yaxını döyüşdən əl çəkib atəşkəslə razılaşdı və şamlıların istəyinə müsbət cavab verdi. Əşəs və tərəfdarları əllərində silah o həzrətin müqabilində dayanıb dedilər: "Onların dəvətini qəbul et, əks-təqdirdə, Osmanı öldürdüyümüz kimi, səni də öldürərik."