Son.az xəbər verir ki, bunu rusiyalı psixoloq Viktoriya Xaritonova deyib. Onun sözlərinə görə insanların özünə qarşı həddindən artıq tələbkar olması və perfektsionizmə aludəçilik ciddi fəsadlara yol aça bilər.

Mütəxəssis bildirib ki, perfektsionizm sadəcə yüksək standart deyil. Bu, səhvsiz olmağa dair daxili məcburiyyət və ya "ya mükəmməl olmalıdır, ya da heç nə" düşüncəsidir. Xaritonova vurğulayıb ki, araşdırmalar bu xüsusiyyətin insanlarda emosional tükənmə riskini artırdığını təsdiq edir. Səhvin qəbuledilməz hesab edilməsi nəticədə xroniki yorğunluğa, əsəbilik və apatiyaya səbəb olur.

Onun sözlərinə görə, perfektsionizmin klinik nəticələri də tədqiqatlarla sübut olunub. 2024-cü ilin məlumatlarına əsaslanan geniş araşdırma göstərib ki, bu cür davranış narahatlıq, depressiya və obsesiv düşüncələr kimi psixoloji problemlərlə sıx bağlıdır. Xaritonova qeyd edib ki, özünə qarşı həddindən artıq tələbkarlıq sadəcə iş üslubu deyil, emosional pozuntular üçün risk faktorudur.

Mütəxəssis onu da əlavə edib ki, perfektsionizm son illər əhəmiyyətli dərəcədə artıb. İllər üzrə aparılan geniş təhlil həm insanların özlərinə qarşı tələbkarlığının, həm də cəmiyyətin "qüsursuz olmaq" təzyiqinin gücləndiyini göstərib. Bu isə yuxu pozuntularına, həddindən artıq yorğunluğa, ünsiyyətdə çətinliklərə və əsəb pozğunluqlarına səbəb olur.

Xaritonova bildirib ki, bəzən perfektsionizm həyat tərzini fərq edilmədən dəyişir. İnsanlar işə başlamağı "bir az da yaxşılaşdıra bilərəm" düşüncəsi ilə təxirə salır, artıq kifayət qədər yaxşı olan işi yenidən düzəldir, özlərinə istirahət haqqı vermir, səhv ehtimalı olan tapşırıqlardan qaçır və əldə etdikləri uğurları tez bir zamanda dəyərsizləşdirirlər. Psixoloqa görə, bu cür əlamətlərin üç və ya daha çoxunun insanın gündəlik həyatında olması artıq problemin faydadan çox zərər gətirdiyini göstərir.

Ekspert biznes mühitində də perfektsionizmin ciddi nəticələrə səbəb olduğunu deyib. Onun fikrincə, belə insanlar daha çox qüsurlara fokuslanır, komandanın nailiyyətlərini görməzlikdən gəlir və nəticədə hiper nəzarət yaranır. Bu isə qərarların yavaşlamasına, komanda daxilində məsuliyyətdən yayınmaya və təşəbbüskarlığın azalmasına gətirib çıxarır.