Sahib Əhmədov (ömürlük məhbus): "1999-cu ildə silahlı qüvvələrdə leytenant olmuşam, sonra xüsusi təyinatlılarda kəşfiyyat rəisi olmuşam. Vaxtından əvvəl mənə baş leytenant vəzifəsi verdilər. 2002-ci ildə ögey əmimin səhvi üzündən bura düşmüşəm. Məzuniyyətə gəlmişdim, ögey əmim dedi ki, məni maşınla bir yer var ora apar. Apardım həmin yerə, 10 dəqiqə keçmişdi ki, qışqırıq səsi gəldi. Evə daxil olanda gördüm ki, əmim evdə olan qızı boğub və anasını bıçaqla vurmuşdu.

Ona müqavimət göstərmək istəsəm də, artıq gec idi. Pul məsələsi idi, münaqişə yaranmışdı. Heç bir səbəb olmadan günahsız qızı öldürdü. Cinayət mənim üstümdə qaldı. O, indi beynəlxalq axtarışdadır.

Aprel döyüşlərində çox fərəhləndim, həm də üzüldüm. Mən də orada olmaq, onlarla birgə çiyin-çiyinə döyüşmək istəyirdim. Həmin ölən qızın ailəsi mənə doğma idi. Kaş onun sözü ilə oturub-durmazdım. 2008-ci ildə ilk şeir kitabım çıxdı. Namaz qıldığım zaman şeir yazmışdım. Mən burada olmamalı idim, şəhid olmalı idim.