Oksana azadlığını sevgisinə qurban verdiyini deyib: "Mənim üçün nələrisə dəyişmək artıq, gecdir". Əslən Rusiyanın Pskov şəhərindən olan Oksana gələcək həyat yoldaşı fələstinli İbrahimlə Sankt-Peterburqda Texnoloji İnstitutda oxuyarkən tanış olub. Tələbə yoldaşı ilə yaxın münasibəti tezliklə sevgiyə çevrilib.

Oksananın söylədiyinə görə, onun valideynləri bu yaxınlığın əleyhinə olublar. Lakin Oksana ata-anasını dinləmək istəməyib və ərəb sevgilisi ilə münasibətini davam etdirib. Gənclər universitetdən məzun olduqdan sonra Fələstinə köçməyə qərar veriblər. Oksana müsəlman ölkəsində onu gözləyən həyat tərzini, qayda-qanunları təxminən bilirmiş. Çadra geyinməyə belə, psixoloji olaraq hazırlaşıbmış. Ancaq hər şey onun təsəvvür etdiyi və gözlədiyi kimi romantik olmayıb. Oksananın jurnalist xanıma söylədikləri ilə siz də tanış olun: 

"Biz Fələstinə gələndə, sanki orta əsrlərə qayıtdığımı düşündüm. Bir müddət başıaçıq gəzdiyimə görə ətrafdakılar mənə ürkək-ürkək, həm də maraqla baxırdılar. Ərimin valideynləri heç də mənim bu halımdan razı deyildilər. Onlar mənim başıaçıq gəzməyimi başqa ölkədən olmağıma və başqa dinə tapındığıma görə müvəqqəti qəbul etsələr də tezliklə bu işin axırına çıxmağa çalışırdılar. Odur ki, bir gün qaynanam mənim islam dinini qəbul etməyimi və hicablı uzun paltar geyinməyimi tələb etdi. Təbii ki, mən sevdiyim adamın xatirinə deyilənlərə razı oldum. Beləliklə, dinimi dəyişərək  islamı qəbul etdim.

Burdakı həyatımda ilk əlamətdar hadisə o oldu ki, biz ərimin valideynlərinin evinə köçüb onlarla yaşamağa başladıq. İlk gündən başa düşdüm ki, bu ailədə hər şeyə qaynanam qərar verir. Əlbəttə, ilk vaxtlar çox sıxılırdım, bu cür həyat tərzi ilə barışa bilmirdim. Hiss edirdim ki, həyat yoldaşım da mənə qarşı biraz dəyişib, ailəiçi mübahisələrdə həmişə anasını dəstəkləyir.

İkinci "sürpriz"im bu oldu: tezliklə başa düşdüm ki, bu ölkədə qadınların heç bir insani dəyəri yoxdur. Bu ölkədə qadın şəxsiyyət sayılmır, heç bir qadın təkbaşına kişisiz küçəyə çıxa bilməz. Bunu dərk edincə, çox üzüldüm.

Demək olar ki, altı ilə yaxın qayınanamın qaydaları altında  onların evində yaşadıq. Bütün bu müddət ərzində mən öz evimin xanımı olmağı arzulayırdım. Nəhayət, illər sonra bu arzum gerçəkləşdi. Mən artıq iki uşaq anasıyam. Fələstinli bir ailədə ən azı 4-5 uşaq dünyaya gətirmək yazılmamış qanundur. Mən yoldaşımı birtəhər dilə tutub, hələlik iki uşaqla kifayətlənmişəm.

Bütün bu iztirabların içində ən acınacaqlısı odur ki, mən valideynlərimlə çox nadir hallarda danışa bilirəm. Yəni, Fələstində belə bir şeyi qəbul etmirlər. Çox darıxıram...

Əslində, sizinlə bağlantı qurmağıma və həyatımı sizə danışmağa məni bir səbəb vadar etdi. Mən təsadüfən eşitdim ki, bir rus qızı fələstinli oğlanla ailə qurmaq istəyir. Fələstinli kişi ilə ailə quran və illərdir ömrünü bu ölkədə xərcləyən bir rus qadını kimi əcnəbi ilə ailə qurmaq istəyən həmvətənlərimə səslənirəm: "Əzizlərim, nə olur-olsun, bu barədə düşünərkən, tələsik, emosional qərar verməyin. Gələcək həyatınızı, sizi nələrin gözlədiyini, sonrakı peşmançılığın fayda verməyəcəyini dönə-dönə düşünün! Əcnəbi biri ilə, xüsusilə, ərəb ölkələrinin vətəndaşları ilə evlilik heç də yaxşı nəticə vermir. Təəssüflər olsun ki, mən sizə hər şeyi açıq danışa bilmirəm. Bu ölkələrdə hətta danışılması belə biabırçı, iyrənc olan çox şeylər var. Xüsusilə gənc qızlara üzümü tuturam: Bacardıqca, xaricilərlə münasibətlərdən qaçın.

Doğrudur, istəsəm də, istəməsəm də Fələstin hazırda mənim ikinci vətənim sayılır. Mən həyat yoldaşıma və uşaqlarıma görə bu həyata dözürəm. Amma Rusiya hər zaman mənim qəlbimdə olacaq. Bunlar mənim dinimi, kimliyimi, hətta adımı belə dəyişiblər, lakin mənim rus mənəviyyatımı heç nə dəyişə bilməz. Mən Rusiyanı sevirəm və o ümidlə yaşayıram ki, uşaqlarım böyüyüb Rusiyaya, oxumağa və orada yaşamağa gedəcəklər..."

Oksana ilə söhbətləşən jurnalist qeyd edib ki, müsahibinin təhlükəsizliyi üçün onun ailəsi və həyatı ilə bağlı əlavə detalları dərc etməyəcək. Söhbətin sonunda Oksana Fələstində ona müsəlman adı qoyulduğunu və artıq öz taleyi ilə barışdığını söyləyib. /lent.az Son.az