Heydər Əliyev Azərbaycanı gözləri ilə deyil, daxilən görən lider idi. O, hər dəfə nitq söyləyəndə sanki ölkənin gələcəyinin xəritəsini sözlərlə cızırdı. İnsanların onunla bağlı ən çox xatırladığı cəhət nizam-intizam deyil, qərarlarının arxasında dayanan soyuqqanlı hesablama və içində gizlənən milli məsuliyyət idi. Onu digər siyasətçilərdən fərqləndirən məhz duyğu ilə hesablamanın balansı idi.

Onun strateq olduğunu göstərən ən maraqlı məqamlardan biri qərar qəbul edərkən təkcə bir günün yox, gələcək onilliklərin nəticələrini düşünməsidir. Azərbaycanın müstəqilliyinin ən çətin illərində o, xaosun ortasında sakit, lakin dönməz iradə nümayiş etdirərək dövlətin dağılmasının qarşısını alan mühüm sütuna çevrildi. Heydər Əliyev daim millətin təhlükəsizliyi üçün daim çalışan bir şəxs idi.

Onu təkcə hakimiyyət adamı kimi təsəvvür etmək yanlışdır. O, insan psixologiyasını dərindən anlayan nadir liderlərdən biri idi. Söhbət edərkən qarşısındakı şəxsə yalnız vəzifəsi üçün yox, bir insan kimi baxmağı bacarırdı. Sanki hər kəsin xarakterini bir baxışda oxuyurdu. Bu, çoxlarının müşahidə etdiyi, lakin izah edə bilmədiyi bir xüsusiyyət idi.

Heydər Əliyevin həyatının ən dramatik tərəfi isə onun özünə məxsus daxili intizamı idi. O, şöhrət üçün yox, sabitlik üçün çalışırdı, nitqləri alqış toplamaq üçün deyil, gələcək nəsillərə yol göstərmək üçün idi. Azərbaycan onun üçün siyasi arenadakı rol yox, həm yaddaş, həm mənəvi borc, həm də ömrünə yük etdiyi böyük məsuliyyət idi.

Bu gün də Azərbaycanda sabitlikdən, dövlətçilikdən danışanda onun adı cümlələrin içindən boylanır. Çünki Heydər Əliyev təkcə tarixdə yox, institusiyalarda, düşüncə tərzində, insanların dövlətə baxışında yaşayır. Bəzən liderlər ölkəyə uyğunlaşır, bəzən isə ölkə liderin nəfəs ritminə. Azərbaycan üçün ikinci hal keçərli idi.

Heydər Əliyev bir insanın taleyi ilə bir millətin taleyinin necə üst-üstə düşə biləcəyini ən canlı göstərən simalardan biridir.

İslam Son.az