1. Dini səbəbə görə bir başqasını lənətləmək. Buna dinimiz pis baxmır. Misal üçün, kimsə din rəhbərinə zülm etmişdir, ya bilərəkdən haqqı gizlətmiş və inkar etmişdir, ya dini əqidəyə ləkə vurmuşdur... bu hallarda edilən lənətlər - məqbuldur. Belə lənət Allah tərəfindən həyata keçər.

2. Bir insan başqa insanı nəfsani istəyinə görə və ya intiqam almaq niyyətilə lənətləyər. Belə lənəti dinimiz bəyənmir. İmam Baqirdən (ə) gələn hədisdə oxuyuruq: "Lənət insanın ağzından bayıra çıxan kimi, onunla lənət etdiyi şəxs arasında tərəddüd edər - əgər həmin şəxs lənətə layiq olarsa, ona aid olar. Əgər olmazsa, sahibinə tərəf qayıdar".

3. Zülm edilən insanın lənəti. Bəzi insanlar vardır ki, onların lənəti qəbul olunar. Onlar o kəslərdir ki, onlara zülm olunmuşdur və onlar məzlumdurlar. Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: "Məzlumun duasından qorxun, çünki o, öz haqq duası ilə Allahdan istəyər və Allah da haqlı olandan haqqı əsirgəməz". (Həvzəh)