Həqiqi din öz davamçılarını gözəl əxlaqa, ictimai fəsaddan qaçmağa, insanları nəhy-əz-munkər və əmr-be-məruf etməyə dəvət edər.

Amma əgər bu dinin əqidəsi batil və göstərişləri süstdürsə, deməli həqiqi din deyildir. Belə bir dinin ardıcılı olan insan, cəmiyyətdəki fəsadlarla mübarizə aparmağa qadir olmaz.

İslam dininin əvvəllərində müsəlmanlar məhz bu yolla İslam dinini qəbul edirlər. Onlar İslam dininin əqidə və qanunları barəsində təfəkkür edəndən sonra, onun haqq din olduğuna əmin olmuş və onu qəbul etmişdilər.

Ömər ibni Ənbəsə nəql edir ki, besətin əvvəllərində Məkkədə Həzrət Peyğəmbərin (s) xidmətinə gəlmişdim. Ondan soruşdum ki, siz kimsiniz?

Buyurdu ki, mən peyğəmbərəm.

Soruşdum ki, peyğəmbər nə deməkdir?

Həzrət (s) buyurdu ki, Allahın göndərdiyidir.

Dedim ki, həqiqətən Allah sizi göndərmişdir?

Buyurdu ki, bəli.