Şübhəsiz, məqsədsiz iş yoxdur və belə bir hal bir növ xəta və qəflət sayılır. Fərdi işlərdə məqsəd şəxsi xarakter daşıyır. Məsələn, ehtiyacını təmin etmək üçün işləyən insan işlədiyi zaman, onun bu işi bəyənilir və təriflənir. Amma işlər ictimai xarakter daşıdıqda, məqsəd tamamilə dəyişilməli, ilahi razılıq və yaxud ən azı insanlara qayğı və məhəbbətlə yerinə yetirilməlidir.

Son.az maide.az-a istinadən bildirir ki, Qurani-Kərim riyakarlıqla görülən işləri yarımçıq, ixlasla yanaşı olan işləri isə tamam sanaraq onlara dair misallar çəkir. O cümlədən, "Bəqərə" surəsinin 264-cü ayəsində ixlasdan kənar olan riyakarın xeyirxah işi, üzərində bir az torpaq olan saf daşa və qayaya bənzədilir. Ayədə buyurulur:

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَى كَالَّذِی ینْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لَا یقْدِرُونَ عَلَى شَیءٍ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ

"Ey iman gətirənlər! Sədəqələrinizi malını riyakarlıqla (özünü xalqa göstərmək üçün) sərf edən, Allaha və axirət gününə inanmayan şəxs kimi, minnət qoymaq və əziyyət verməklə puça çıxarmayın. Belə şəxsin halı, üzərində bir az torpaq olan saf daşa (qayaya) bənzər ki, şiddətli bir yağış o torpağı (yuyub) aparar və onu çılpaq bir hala salar. Onlar qazandıqlarından bir şeyə qadir (nail) olmazlar. Şübhəsiz ki, Allah kafir qövmü hidayət etməz!"

Ayədə riyakar insanın qəlbi mənəviyyatsızlıqdan saf daşa, zahirdəki infaqı da üzərindəki azacıq torpağa qarışan toxuma təşbeh edilir. Əkinçi o toxumdan məhsul götürmədiyi kimi, riyakar da qiyamət günü qəlbi və ruhuna hopmayan əməlindən bəhrələnməyəcək.

"Bəqərə" surəsinin 265-ci ayəsində isə Allahın razılığı naminə görülən işlər ikiqat artıq meyvə verən bağa bənzədilir və buyurulur:

وَمَثَلُ الَّذِینَ ینْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِیتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَینِ فَإِنْ لَمْ یصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ

"Mallarını Allahın razılığı və ruhlarını (insani səciyyələrini) möhkəmlətmək yolunda sərf edənlər uca bir nöqtədə olan (saf havadan qədərincə bəhrələnən), gur yağışların suvardığı, ikiqat artıq meyvə verən bağa bənzərlər. Əgər bol yağış yağmasa, az bir şəbnəm (şeh də ona kifayət edər və dağ daim təravətli qalar). Həqiqətən, Allah etdiyinizi əməlləri görəndir!"

İxlasın müxtəlif dərəcələri var ki, bəziləri yalnız övliyalara məxsusdur. Belə nəql edirlər ki, Seyid Mürtəza ilə Seyid Rəzinin atası dünyadan getdikdən sonra, qalan irs onların arasında bərabər bölüşdürüldü və bir Quran qaldı. Bölgü aparan Quranı onlardan birinə verməyi qərara alaraq dedi: "Sizdən hər kim yetkinlik həddinə çatdığı vaxtdan indiyədək günah etməyibsə, Quran onun olmalıdır." Bu zaman hər iki qardaş əlini Quranın üstünə qoydu. Bölgü aparan dedi: "Hansı biriniz indiyə qədər "məkruh" bir əməl yerinə yetirməyibsə, Quran onun olacaq." Hər iki qardaş əlini Quranın üstünə qoydu. Bölgü aparan dedi: "Sizdən hər hansı biriniz indiyə qədər "mübah" bir iş görməyibsə, Quran ona çatacaq." Bu zaman təkcə Seyid Mürtəza əlini Quranın üstünə qoydu.

Bölgü aparan soruşdu: "Mübah iş görməmək mümkündürmü?" Seyid Mürtəza dedi: "Mən yetkinlik həddinə çatdığım vaxtdan bütün işlərimi, hətta yemək-içmək və yatmağı da Allaha xatir, Allaha qulluq və itaət məqsədilə yerinə yetirmişəm!"

Ümumiyyətlə, yaxşı əməl iki şərtlə məna kəsb edir:

(adsgarden = window.adsgarden || []).push({});