Son.az islam.az-a istinadən bildirir ki, göründüyü kimi, burada şairlər arasında bölgü aparılır. Haqq yolundan azmış, başqalarını da azdıran, yalan danışan, mübaliğə edən şairlər pislənir. Əksinə, imanlı, əməlisaleh şairlər təriflənir. Məlum olduğu kimi, İslamdan əvvəl Ərəbistanda şairlər əsasən, ya aşiqanə qəzəllər, ya hərb şeirləri söyləməklə, ya da kimisə tərifləmək və ya həcv etməklə məşğul idilər. Onlar bu işi qazanc mənbəyinə çevirmişdilər. Lakin İslam şeirə və ədəbiyyata məna gətirdi. Dini mətnlərimizdə İmam Əlinin (ə), İmam Hüseynin (ə) və digər məsumların söylədikləri şeirlər öz əksini tapıb. Peyğmbərimiz (s) və imamlarımız mömin şairlərə dəyər vermiş, onlara qiymətli hədiyyələr bağışlamışlar. Bu mənada İslamın bütünlükdə şairləri və şeiri tənqid etdiyini söyləmək yanlışdır. Hər şey şairin şəxsiyyətindən və dediyi şeirin məzmunundan asılıdır.