Düşündüm ki, sədəqə verəcəyim şəxsi tapmışam. Onun yanına getdim və bütün pulları ona verdim. Ancaq o beş dirhəmdən çoxunu götürmədi və qalanını mənə geri qaytardı. Dedi: "Bu dörd dirhəm ilə özümə təzə paltar alacağam və bir dirhəm də mənim üç günlük yeməyimə kifayət edəcəkdir".

Sonrakı gecə Məscidul-Hərama daxil olanda həmin şəxsi yeni paltar geyinmiş halda gördüm. O, mənim əlimdən tutdu və bir yerdə təvaf etməyə başladıq. Təvaf zamanı gördüm ki, ayaqlarımızın altı qızıl, gümüş və yaqutla doludur. Ayaqlarımız dizə qədər qızıla batmışdı.

Ancaq başqa insanlar bu mənzərəni görmürdülər.

Bu zaman həmin şəxs mənə dedi: "Bütün bu malları Allah mənə inayət etmişdir. Ancaq mən onlara göz yummuşam. Zahidlik yolunu seçmişəm. Bu yolda mənim üçün ağırlıqlar və fitnələrdən nicat vardır"". (Həvzəh)