- Novruz müəllim, "Hicran" tamaşası necə yarandı?

- Bu tamaşa Sabit Rəhmanın Musiqili Teatrda səhnələşdirilən sayca ikinci əsəridir. Birinci əsəri "Ulduz" komediyasıdır ki, hətta onun filmi də çəkilib. Sabit Rəhman "Hicran" əsərini yarımçıq yazmışdı. Tamaşa üçün nəzərdə tutulan əsərin iki pərdəsi hazır idi, üçüncü pərdəsi yarımçıq idi. Əsərin 3-cü hissəsini teatrın o  vaxtkı direktoru və bədii rəhbəri Şəmsi Bədəlbəyli hazırladı. Bununla da əsər səhnələşdirilərək tamaşaya qoyuldu. Rolları xalq artistləri Nəsibə Zeynalova, Lütfəli Abdullayev, Siyavuş Aslan, Hacıbaba Bağırov, Şəfiqə Qasımova, Nəcibə Behbudova, Məmmədsadıq Nuriyev və s. kimi aktyorlar oynayırdı. Bu tamaşa həmişə anşlaqla keçirdi, hətta 2 günə biletlər qurtarırdı. Lütfəli Abdullayev Hacıbaba Bağırovla Mitoş roluna dublyor idi. Mən də Məmmədsadıq Nuriyevlə Balami rolunu paylaşırdım. Tamaşanı ən çox birinci heyət oynayırdı. Təkcə Nəsibə Zeynalovanın dublyoru yox idi. O oldu tamaşa gedəcəkdi, olmasaydı yox. Bilirsiniz ki, Nəsibə xanımı heç kim əvəz edə bilməzdi, çünki onda olan improvizə heç kimdə yox idi.

- Qızbacı obrazını Nəsibə xanımdan başqa heç kim oynamamışdı?

- Nəsibə xanım xəstələnib, Moskvaya müalicəyə gedəndə tamaşa Siyavuş Aslan və Hacıbaba Bağırovun iştirakı ilə oynanıldı, Qızbacı rolunu isə başqa bir aktrisa ifa etdi. O boyda anşlaq olan tamaşaya yarım zal adam gəlmədi. Hətta Siyavuş Hacıbabaya dedi ki, "gördün, bu tamaşaya daha çox Nəsibə xanıma görə gəlirlər. Biz ikimiz zalın yarısını doldura bilmədik". Nəsibə xanım gəlib hirsləndi ki, siz niyə Qızbacı rolunun digər bir aktrisa tərəfindən oynanılmasına razı oldunuz, mən ölmüşdüm bəyəm? Nəsibə xanım küsdü, tamaşa bir müddət oynanılmadı.

- Nəsibə xanım daha sonra kimin təkidi və xahişi ilə bu tamaşanı oynadı?

- Allah rəhmət etsin, Ələkbər Kazımovskiyə. Teatra gəlib dedi ki, mən həmin tamaşanı çəkəcəyəm. Şəmsi Bədəlbəyli dedi ki, tamaşa iki ildir oynanılmır, aktyorların sözləri yaddan çıxıb. Ələkbər Kazımovskinin təkidindən sonra məşq təyin olundu. Məşqə yığışdılar, heç kim söz bilmir, aləm qarışıb bir-birinə. Siyavuş Hacıbaba ilə, Hacıbaba da Nəsibə xanımla danışmır. Küsülü olsalar da məşq zamanı mətni oxuyurdular. Şəmsi müəllim əsəbləşib getdi ki, mən belə tamaşa qoymamışam. Çünki hər kəs improvizə edirdi, əsərdə olmayan sözləri deyirdi. Tamaşanın efirə gedən variantını tam improvizə ilə oynadıq.

- Tamaşada 3 nəhəng sənətkarın bir-biri ilə küsülü olmasının əsas səbəbi nə idi?

- Götürək elə mənim özümü... Mənə sənət yoldaşlarımdan kimsə laqeyd münasibət göstərsə, onlardan küsə də bilərəm, inciyə də. O vaxt teatrda bir üçlük var idi: "Nəsibə xanım, Bəşir Səfəroğlu və Lütfəli Abdullayev". Bu üçlükdən təkcə Nəsibə xanım həyatda idi. Nəsibə xanım Siyavuş Aslan və Hacıbaba Bağırovu yanına götürərək bu üçlüyü yenidən yaratdı. Bu üçlük "Hicran" tamaşası ilə bütün Azərbaycanda məşhur oldu. Onlar Nəsibə xanıma təşəkkür etməli idilər. Bir yeri ağrıyanda getməli idilər, maraqlanmalı idilər. Buna görə Nəsibə xanım onların hər ikisindən incimişdi. Nəsibə xanımın inciməyinin bir səbəbi də xəstə olarkən Qızbacı rolunun digər bir aktrisa tərəfindən ifa edilməsi idi. Bundan başqa Nəsibə xanımın həyat yoldaşı dünyasını dəyişəndə Hacıbaba ora getməmişdi, Nəsibə xanım bundan da incimişdi.

- Bəs tamaşanın digər iki qəhrəmanı - Siyavuş Aslanla Hacıbaba Bağırov nə üstündə bir-birindən küsmüşdü?