Son.az interview.az-a istinadla ARB-də yayımlanan "Xalqın şairi" verilişi ilə məşhurlaşan şair Fərid Kərimovla müsahibəni təqdim edir:

- İlk dəfə şeir yazmağa nə vaxt başlamısınız?

- İlk dəfə 13 yaşında başlamışam. Amma o vaxtlar heç kim bilmirdi ki, mən şeir yazıram. 17 yaşım olanda sadəcə məclis idi, elə-belə mikrofonu götürdüm bir şeir dedim. Ondan sonra məhəllədə dostlarım, tanışlarım filan deyirdilər ki, Fərid şeir yazır. Hə, sonra evdən məni sıxmağa başladılar ki, yazırsan, bizə niyə demirsən. Beləliklə, çıxmağa başladım, yəni harada gəldi şeir deyirdim. Amma 13 yaşından yazmağa başlamışam.

- Bəs şeir yazmağa vadar edən mühüm insan, fikir, hadisə olub?

- Onu həmişə deyirəm mən, düzdür, insan, fikir, onlar hamısı olur, o sözsüzdür. Yəni nə isə olmalıdır. Ancaq insanın içində bir kədər var. O kədəri yazıram. Ola bilər gülüş olsun. Mənim belə bir sözüm də var:"Gülüş ilə çərçivəli kədər". Yəni ola bilər üzündə gülüş görünsün, amma insanlara görə, onlara pozitiv enerji ötürməyə görə, lakin əsli kədərdir.

- Ən çox müraciət etdiyiniz mövzular bir eşqdir, bir də yalnızlıq. Bunun səbəbi nədir?

- Eşq elə yalnızlıqdır. Həzrət Əlinin bir sözü var, deyir "aşiq həmişə tənhadır". Yəni o dediyinizin ikisi də elə eyni şeydir. Əslində, indi yaşımız o yaşdır. Bir dəfə Ramiz Rövşənin müsahibəsinə qulaq asırdım. Eşq şeirləri deyir, sonra da deyir ki, mən də sizin kimi cavan olan vaxtı yazmışam bu şeirləri. İndi amma deyirəm. O vaxtı yazmışam. Hər yaşın öz dövrü olacaq. İndi elə bir dövr olacaq mən o vaxtı püxtələşib valideyn mövzusunda da yaza bildim, bəlkə vətən mövzusunda da. Düzdür, var hal-hazırda yazdıqlarım, amma onları çıxartmaq istəmirəm işıq üzünə. Amma yenə də düz deyirsiz ən əsas o mövzuda yazıram.

- Bildiyimiz kimi son dönəmlər sosial mediada, sosial aləmdə xeyli məşhurlaşmısınız. Amma onu da qeyd etmək lazımdır ki, burada yaxşı fikirlərlə yanaşı mənfi fikirlər də olur. Belə hallara necə yanaşırsınız? Necə reaksiya göstərirsiniz?

- Mənfi fikirləri mən ən yaxın bildiyim adamlardan görmüşəm elə. Kimi ki, heç ümumiyyətlə tanımıram, baxırsan ki, filan instagramda səhifə, yaxud da youtube-da kim isə paylaşıb. Elə-belə bir nəzər yetirirsən, görürəm yox ,orada çox elə də bir pis fikirlər ilə rastlaşmamışam. Uzaqbaşı ola bilər ki, çox az faiz insan, mən həddindən artıq çox jest, mimikadan istifadə edirəm, ola bilər bunlara irad tutsun. Məsələn elə olub ki, qəmli şeir deyən yerdə gülürəm, buna irad tutan olub. Lakin sırf şeir pisdir, belə bir şey çox görməmişəm. Amma öz tanışlarımın, yaxınlarımın necə deyərlər iç üzlərini görmüşəm .Biraz paxıllıq da var burada, hər şey var. Təbii ki, onlara da heç nə demirəm, nə deyəcəyəm ki? Onların əgər mən hərəsinə bir söz desəm, gərək mən elə yerimdə qalım. Qabağa gedə bilmərəm. Yəni irəliləyə bilmərəm.

- Bəs sizin dünyada və Azərbaycanda bəyəndiyiniz şair var?

- Dünyada Şekspiri oxumuşam. Çox bəyənmişəm onu həqiqətən. Hətta o prinsiplərə, şeiriyyətin qanunlarına çox dəqiq riayət edən adam idi.Yəni şeirlərini çox bəyənmişəm dünya üzrə. Lap qədimə də gedə bilərik, təbii ki, avropadan filan, amma onlar yəni adi sözlər idi. Bu elə bir dövrdə yaşayıb ki, o dövrdə Avropada şeiriyyət ölmüşdü, ancaq müharibə dövrü idi.Yəni o adam onların içərisində şeir yaza bilirdi. O özü bir ayrıcalıq idi. Azərbaycanda da mən həmişə demişəm, Salam Sarvanı çox bəyənirəm. Mən özüm əslində onu oxumamış da yazırdım şeir, amma onu oxuyanda gördüm ki, sadəcə o məndən professionaldır. Tərzimiz eyni tərzdə gedir. Ona görə o adamı çox bəyənirəm. 3 cild şeir kitabı var. Düzdür, üçünü də əldə edə bilməmişəm, amma bacardığım qədər oxuyuram.

- Hansısa bir olmazsa, olmaz dediyiniz tərz var?

- Yəni, əsasən, heca vəznində yazıram, təbii ki, əruzda da var, sərbəst şeir də var. İndi əruzu cavanlar, gənclər biraz istəmirlər deyə çox da onları demirəm. Sərbəst də demişəm, hecə vəznində də var. Olmazsa,olmaz deyəndə ki, mən çalışıram ki, rahatlığa yer verim, bu bir sirrdir. Yəni yazdığım şeirin sirrini deyim. Orada çalışıram rahatlığa fikir verim.Yəni hal-hazırda bizim gündəlik həyatda işlətdiyimiz sözlər, ibarələr, frazeoloji birləşmələr, bunlar camaata rahat gəlir. Məsələn, öz fikrini qətiləşdirmək istəyəndə çalışırsan ki, orada bir dənə frazeoloji birləşmə deyəsən, bir dənə atalar sözü deyəsən, oturda biləsən fikrini. Mən də çalışıram ki, onlara fikir verim ki, diqqət edim ki, yəni rahat olsun. Belə bir şey var, biz kiməsə məsləhət veririk, verəndə quru-quru məsləhət verəndə keçərli olmur, amma o məsləhəti verəndə bir dənə də yanında atalar sözü deyirsən, ya da bir məsəl danışırsan o artıq olur əla. Bu şeiriyyatda çalışıram mən, sözümü deyirəm. Onsuz da eşqdən yazan nə yazacaq?(düşünür). Ayrılıqdı, sən məni belə etdin, elə etdin, atdın getdin. Hamı bunu deyəcək. Amma indi bunu gətirib elə bir söz ilə ifadə edəsən ki, el misalıdır. Məsələn, şeirlərimdən birində də var belə bir şey: Saman altından su yeridək. Mən indi su yeritmirəm, biraz da onu ağartmışam, etmişəm onu, biraz şairlərdə var o şişirtmək, mübaliğə var, mən də etmişəm onu dərya yeridək. İstər-istəməz bu insana xoş gəlir. Mənim özümə xoş gəlməsə də, kiməsə bu insanlara xoş gələ bilir. Mən ona görə məəttəl qalıram ki, bunlara necə xoş gəlir bu şeirlər? Doğurdan, görəsən mən də sizin yerinizdə olsaydım, mən də bəyənərdim? Bilmirəm. Amma yenə mən orada desəydim ki, "heç nə, biz ayrılmışıq, sən getdin, filan" biraz soyuq olacaq. Hətta mən bir dəfə metroda gedirdim. Eşidirəm arxadan iki nəfər danışa - danışa gedir. Biri - birilərinə deyirlər: "Sən saman altından dərya yeridə bilirsən?". O biri də deyir: "Hə, yeridirəm. Sən yeridirsən?" Bu an çevrildim arxaya baxdım, onlar da təsadüfən məni gördülər. Başladılar məni söhbətə tutmağa. Hələ təzə - təzə tanınmışdı o şeir.

- Bir növ yeni bir aforizm yaratmısınız. "Saman altından dərya yeridək"...

- Şeirdə gerçəklik, yoxsa ideal dünya?

- Əslində ikisi də olsa, yaxşı olar. İdeal dünya olsa, əlçatmazlıq burada müşahidə olunur. Təbii ki, ideal dünyanın əlçatanı da olur. Amma əlçatmaz olanda daha qabarıq olur şeir. Bir də dediniz gerçəklik. Gerçəklik olanda o daha səmimi gəlir. Yəni bir var onsuz deyirsən biz ayrılmışıq filan. Onu bir az şişirdəndə, bəzəyib - düzəyəndə baxır ki, daha nə etdin e sən?! Ayrılığın şitni çıxartdın(gülür). Gül kimi ayrılırdıq, bizdən ayrılan olmaz, ayrılmayaq. Amma bir də var ki, gerçəkliyə uyğun olanda daha səmimi olur.