Azərbaycan balaca ölkədir. Bu, tək ərazi məsələsi deyil. Balaca həm də məhdudluq məsələsidir. Ona görə də kimsə şortik geyinəndə bu hadisə olur, müzakirəyə, gündəmə çevrilir və bunun ucundan yapışanda hadisənin altından az qala bütün mətləblər tökülür: insan hüquqları, demokratik cəmiyyət, köhnə dəyərlər, yeni dəyərlər, gücün bərabər bölünməməsi, vəhşi təbiət qaydaları (gücsüzə hücum, güclüyə yaltaqlanma) və s. Mövzu da, kontekst də genişdir. Yazarlar da belə məhdud məsuliyyətli mövzunu gücü çatan yerə qədər müzakirə edir.

Bu günlərdə, belə periodik gündəmlərdən birində daha bir xəbər-video yayıldı. Biləsuvarlı 16 yaşlı qızın intihardan öncə çəkib nişanlısına yolladığı video...

Videoda yeniyetmənin dolayısı ilə sevgilisini peşman etmək üçün, özü ölsə də ömürlük onun xatirəsində yaşamaq üçün intihar etdiyi görünürdü. Qalan heç nə bilmirik. Araşdırma-filan yoxdur, işimiz tezcə gündəmi tutmaq baş verən hadisə haqqında ehtimali versiyaları irəli sürməkdir.

Bir də hər intihar xəbərində danışılan klişe fikirləri oxumaq. Məsələn: "Gücü çatıb özünü öldürməyə" və "Yaşamağa gücü çatmayıb".

Bu fikirlərin arasından ciddi sualları seçmək:

Nikah yaşına çatmamış 16 yaşlı qız niyə nişanlanır ki?

Məsələ oxumaqda deyil. Hər kəs universitet oxumağa borclu deyil.

Bəs məsələ nədədir?

Məsələ yeniyetməlik kimi psixoloji həssaslıq dönəmində yetkinlik yaşına çatmamış övladı evlilik, ciddi partnyorluq kimi münasibətlərə yönəltməkdədir.

Valideyn övladını yalnız fiziki olaraq deyil, həm də bu cür ciddi münasibətlərin gərginliyinə yetişdirməlidir.

Əlbəttə, deyəcəksiniz ki, 16 yaşlı qız nişanlı olmasa da, sevgilisi ilə münasibətlərinin gərginliyini yaşayıb intihar edə bilər. Ola bilər. Amma bəlkə o zaman 16 yaşlı qız bu münasibətlərə elə ciddi yanaşmayacaqdı. Bir sevgili ilə münasibət bir nişanlı ilə münasibətdən fərqlənir. Həm də bizdə.