Son.az islam.az-a istinadən bildirir ki, düşünmək olardı ki, sıravi müsəlmanlar, Allaha doğru aparan yolda sabit-qədəm olmağa, bu yoldan sapmamağa çalışanlar belə zəhmətlərinə görə qardaşa dərin təşəkkürlərini bildirəcəklər, daha bir həqiqəti onlara tanıtdığına görə Allaha şükür edəcəklər. Əlbəttə, belələri də oldu. Amma bəziləri tam fərqli mövqe sərgilədilər: "Bu bizim nəyimizə lazımdır?", "Bu araşdırma "quranilərin" dəyirmanına su tökməkdir" və s. buna oxşar ittihamlar səsləndirildi. Açığını söyləyək ki, heç də təəccüblənmədik. Çünki son zamanlar dini cameəmizdə bir niqilizm ab-havası hökm sürür, hətta ən ağıllı söz, danılmaz fakt ya şübhə altına alınır, ya da ümumiyyətlə rədd edilir. Hər məsələyə dair az qala hər namaz qılanın öz mövqeyi və fikri var. Və fərq etmir bu namaz qılan gündəlik həyatında hansı peşənin sahibidir: avtobusmu sürür, suvaqmı vurur və yaxud "Binə"də ayaqqabı satır. Əlqərəz, qayıdaq mövzumuza və yalançı hədisləri ifşa edən qardaşa verilən suallara. Təbii ki, suallar və iradlar cavablandırıldı. Amma biz də məsələ ilə bağlı bir-iki kəlmə söyləmək istəyərdik.

Əvvəla qeyd edək ki, haqqı aramaq, yalanı həqiqətdən ayırmaq hər bir müsəlmanın borcudur. Həqiqət nə qədər acı olsa da, onu gizlətmək, aşkar yalanı isə camaata haqq kimi sırımaq günahdır. Odur ki, sözügedən araşdırma zamanı haqq üzə çıxarılıb və insanlara təqdim edilib.

İkincisi, bunun müsəlmanlara nə qazandıracaq sualına gəlincə, çox da dərinliklərə baş vurmayacağıq (hərçənd deyiləsi mətləblər çox, fayda isə saysız-hesabsızdır), yalnız birini qeyd edəcəyik. Şiə əqidəsinə görə orucu batil edən əməllərdən biri də Allah, Peyğəmbər (s) və imamlara nisbət verilən yalan sözlərdir. Ən azından qazancımız budur ki, artıq bu ifadələri oruc ağızla hədis kimi təqdim etməyəcəyik.

Üçüncüsü, hətta hazırda dünyada yaşayan müsəlmanların 90 faizi bu araşdırma səbəbi ilə dönüb "qurani" olsa belə, yenə də araşdırma son dərəcə faydalı və dəyərlidir. Yalanla, batillə, həqiqəti pərdələməklə haqqı bərqərar etmək mümkün deyil, insanları da İslama yalanla gətirməzlər. Haqqın yalan donuna bürünməsinə nə ehtiyacı var? Heç peyğəmbərin və imamların belə davranmasını təsəvvürümüzə gətirə bilərik? Məsələn, imam Rzanın (ə) yanında kimsə qalxıb cəddi Muhəmməddən (s) saxta hədis nəql edir. İmam da baxır ki, bu "hədis" çox gözəldir, bəzi faydaları ola bilər müsəlmanlara, həm dünyəvi, həm də uxrəvi. O səbəbdən də səsini çıxarmır, yola verir "ravini". Mümkündürmü belə şey? Əlbəttə ki, min kərə yox! Bəs o zaman niyə belə asanlıqla haqqa arxa çevirib batilə tərəf gedirik? Niyə unuduruq ki, acı həqiqət şirin yalandan yaxşıdır? Məgər qorxmuruq ki, bu "şirinlər" bizi elə bir "şəkər" xəstəliyinə mübtəla edər şəfası ancaq Cəhənnəm odu olar?..